حفاظت از مدار، اساس عملکرد ایمن محصولات الکتریکی و الکترونیکی را تشکیل می دهد. هنگام مواجهه با خطرات اضافه بار یا اتصال کوتاه مدار، چگونه باید محافظ مناسب را انتخاب کرد؟ کلیدهای مدار و فیوزها، به عنوان دو دستگاه متداول حفاظت از مدار، هر کدام مزایای خود را دارند. انتخاب بین آنها صرفاً یک انتخاب باینری نیست، بلکه نیازمند ارزیابی جامع بر اساس سناریوهای کاربردی، ملاحظات هزینه و الزامات عملکرد است.
کلیدهای مدار، دستگاه های سوئیچینگ خودکاری هستند که به سرعت جریان را در صورت تجربه اضافه بار یا استرس غیرعادی در مدارها قطع می کنند. مشابه فیوزها، آنها می توانند مدارها را در طول اضافه بار یا موقعیت های اتصال کوتاه قطع کنند. با این حال، بر خلاف فیوزهای یکبار مصرف، مزیت اصلی آنها در قابلیت استفاده مجدد آنها نهفته است.
کلیدهای مدار معمولاً به دو دسته تقسیم می شوند:
هنگامی که جریان از ظرفیت نامی کلید فراتر می رود، کنتاکت های آن به طور خودکار از هم جدا می شوند تا جریان را قطع کنند - که معمولاً به عنوان "قطع" نامیده می شود. پس از عیب یابی، کلید را می توان به عملکرد عادی بازنشانی کرد. کنتاکت ها بسته می مانند مگر اینکه خطای جریان اضافی دیگری رخ دهد.
کلیدهای مدار راه حل های جهانی نیستند. آنها در درجه اول از مدارهای ولتاژ پایین محافظت می کنند و برای پاکسازی خطاهای ولتاژ بالا مناسب نیستند. آنها همچنین به عنوان سرکوب کننده های موج عمل نمی کنند و آنها را در برابر صاعقه یا اتصال کوتاه خطوط ولتاژ بالا بی اثر می کند.
تحت اضافه بارهای جزئی، کلیدها ممکن است بیشتر طول بکشد تا قطع شوند، در حالی که به اضافه بارهای زیاد سریعتر پاسخ می دهند. کلیدهای قطع شده نشانگرهای بصری واضحی از وضعیت خود ارائه می دهند.
قابلیت استفاده مجدد آنها، خطرات مرتبط با تعویض فیوزهای با اندازه نادرست را از بین می برد و به طور بالقوه از آسیب شخصی یا آسیب به تجهیزات جلوگیری می کند. با این حال، کلیدها معمولاً فضای بیشتری را در پانل و فضای داخلی نسبت به فیوزها اشغال می کنند. کلیدهای معیوب ممکن است نیاز به تعویض حرفه ای داشته باشند.
رتبه بندی جریان کلیدها معمولاً در فواصل بزرگتر (به عنوان مثال، 4A، 10A، 15A) در مقایسه با رتبه بندی میلی آمپر دقیق فیوزها (به عنوان مثال، 0.032A، 0.080A) افزایش می یابد. در حالی که کلیدها ممکن است هزینه های اولیه بالاتری داشته باشند، کاهش دفعات تعویض آنها می تواند هزینه های نگهداری طولانی مدت را کاهش دهد.
طول عمر کلید به عواملی مانند شدت قوس، مدت زمان قطع و فرکانس تنظیم مجدد بستگی دارد. انواع خاصی از کلیدها حساسیت کمتری نسبت به نوسانات دمای محیط در مقایسه با فیوزها نشان می دهند.
فیوزها دستگاه های حفاظت از مدار قابل تعویضی هستند که برای محافظت از تجهیزات و اپراتورها در برابر آسیب های اضافه بار مدار طراحی شده اند. یک فیوز معمولی از یک سیم یا نوار فلزی نازک تشکیل شده است که در یک محفظه شیشه ای یا سرامیکی محصور شده است، با ترمینال های خارجی که به مدار محافظت شده متصل می شوند.
هنگامی که جریان از رتبه فیوز فراتر می رود، سیم فلزی ذوب می شود، مدار را قطع می کند و تجهیزات را از برق جدا می کند. بر خلاف کلیدها، فیوزهای سنتی سوخته نیاز به تعویض کامل دارند.
دو اندازه فیوز استاندارد بر بازارهای جهانی تسلط دارند: 5×20 میلی متر (بین المللی) و ¼×1¼ اینچ (در درجه اول آمریکای شمالی). در مقایسه با کلیدها، فیوزها به طور کلی هزینه های اجزای کمتری دارند و مکانیسم های حفاظتی آشنا تری را برای طراحان و کاربران نشان می دهند.
برای محصولاتی که بازارهای متعددی را هدف قرار می دهند، تعویض فیوز اغلب ساده تر از اصلاح کلید است. یک رویکرد استراتژیک شامل استفاده از نگهدارنده های فیوز سازگار با استانداردهای آمریکای شمالی و بین المللی است. به عنوان مثال، محصولی که برای 115VAC در آمریکای شمالی طراحی شده است ممکن است از یک فیوز 6A استفاده کند، در حالی که نسخه بین المللی 230VAC می تواند از یک فیوز 3A در همان نگهدارنده استفاده کند.
اندازه فیوز 5×20 میلی متر مزایای خاصی را برای توزیع جهانی ارائه می دهد و به کاهش هزینه های اجزا و سربار اداری کمک می کند.
هنگام انتخاب بین کلیدهای مدار و فیوزها، این عوامل مهم را در نظر بگیرید:
انتخاب حفاظت از مدار همچنان یک جنبه مهم در طراحی محصول الکتریکی است. تنها از طریق درک کامل ویژگی های کلید و فیوز - همراه با ارزیابی کاربردی عملی - طراحان می توانند طرح های حفاظتی بهینه ای را پیاده سازی کنند که عملکرد ایمن و قابل اعتماد تجهیزات را تضمین می کند.